|
موضع الاصبعین{ جای دو انگشت}
در ضلعی از ضریح مطهر امیرمؤمنان علی علیه السلام که مقابل صورت مبارک قرار دارد {سمت قبله ی ضریح} مکانی وجود دارد که به آن «موضع الاصبعین» یعنی «محل دو انگشت» گفته می شود و داستان آن بسیار مشهور و معروف است: یکی از حاکمان ستمگر به نام «مرة بن قیس»مردی کافر پیشه و دارای اموال فراوان و سربازان بسیار بود. روزی سخن از اجداد و پدران خود به میان آورد و از پیران قوم سرگذشت آنان را پرسید.
|
 |
به او گفتند: بسیاری از آنان به دست علی بن ابی طالب علیه السلام در جنگ کشته شده اند. او از محل دفن امیرمؤمنان علیه السلام سؤال کرد. گفتند: در نجف اشرف مدفون است. مرة بن قیس با سپاهی متشکل از دو هزار سواره وچند هزار پیاده به شهر نجف حمله ور شد. اهالی نجف تا شش روز از شهر دفاع کردند؛ اما سرانجام مقاومت شکست و لشگر مهاجم وارد شهر و سر انجام وارد حرم مولا شدند. مرة بن قیس مقابل ضریح ایستاد و حضرت امیر علیه السلام را مخاطب قرار داد و گفت: یا علی! تو بودی که پدران مرا کشتی... و خواست به سمت مرقد شریف برود که نا گاه از ضریح مطهر دو انگشت همانند شمشیر ذوالفقار بیرون آمد و او را به دو نیم کرد.
با دیدن ای منظره، هراس و وحشت در سربازان او افتاد و لشکرش پراکنده شدند. چون آمدند بدن او را از داخل حرم به بیرون ببرند، دیدند نیمه های بدن او به دو سنگ سیاه تبدیل شده است. پس آن دو سنگ را آورده و پشت دروازه نجف انداختند و پیوسته آنجا بود و هر که به زیارت نجف می آمد پایی به آن می زد و از خواص آن سنگ بود که هر حیوانی رد می شد بر آن بول می کرد. مدت ها از این جریان گذشت تا اینکه یکی از جاهلان سودجو این سنگ را از محل اصلی خود برداشته و به کوفه برد تا به وسیله آن کاسبی کند. مردم هم به تماشای این سنگ می آمدند و... تا آن که به مرور زمان سنگ از هم پاشیده و متلاشی گشت.
نظرات شما عزیزان:
:: موضوعات مرتبط:
فضائل امیرالمومنین(ع)،
،
